دادگاه استیناف کابل امر رهایی ۳۷ نفر از متهمین پروند قتل فرخنده ملکزاده را صادر کرده است.
صفی الله مجددی، قاضی دادگاه ابتدایی پرونده قتل فرخنده به بیبیسی گفت که دادگاه استیناف کابل به اساس حکم ماده ۲۶۲ ‘قانون اجراات جزایی افغانستان’، امر رهایی ۳۷ نفر از متهمین پرونده قتل فرخنده را که در دادگاه ابتدایی بیگناه شناخته شده بودند یا به یک سال حبس محکوم شده بودند، صادر کرده است.
در ماده ۲۶۲ قانون اجراات جزایی افغانستان آمده: “هرگاه مـتهم در توقیـف/حبس قـرار داشته و دادگاه ابتدایی حکـم بـه برائت/بیگناهی او صادر کرده یا حکم بـه مجـازات حبسى صادر نماید کـه مـتهم قـبلا آن را در توقیف خانه سپری نموده باشد و یا مدت توقیف قبلی به حال متهم کافی شناخته شده باشد و دادستان علیه حکم صادره، استیناف طلب گردد… دادگاه باید به صورت عاجل و بدون نوبت این درخواست را رسیدگی کند و هرگاه دادگاه دلایل دادستان را موجـه تشـخیص دهـد، قبـل از رسیدگی به اصل قضیه، به تمدید توقیف متهم و در غیر آن به رهایی وی از توقیف امر صادر می نماید. ”
آقای مجددی میگوید که رهایی این متهمان “امر” است و نه “حکم”. به گفته وی حکم در مورد متهمان در جلسه قضایی دادگاه استیناف که با حضور آنها برگزار خواهد شد، گرفته میشود.
او افزود که این افراد به تضمین قوی رها شده اند و احتمال فرارشان وجود ندارد.
یک مقام از دادگاه عالی افغانستان نیز این خبر را تایید کرد اما حاضر به گفتوگو نشد.
در دادگاه ابتدایی پرونده قتل فرخنده، از جمع متهمان چهار مرد به مرگ و هشت نفر دیگر به ۱۶ سال زندان محکوم شده بودند. از جمع متهمان غیرنظامی، هجده نفر نیز بیگناه اعلام شدند.
همین دادگاه یازده افسر و مامور پلیس را به جرم غفلت در نجات فرخنده از چنگ مردان خشمگینی که او را به قتل رساندند، به یک سال زندان محکوم کرد و هشت نفر دیگرشان را به دلیل نبود مدارک کافی علیه آنها، تبرئه کرد.
گروه دادخواهی برای فرخنده که جمعی از فعالان حقوق بشر و نمایندگان جامعه مدنی هستند، از رهایی این افراد ابراز نگرانی کرده و میگویند ممکن است این افراد فرار کنند.
خانواده فرخنده نیز از امر رهایی متهمان قتل فرخنده اظهار بی خبری میکنند و میگویند با شنیدن آن شگفت زده شده اند. آنها پیش از این به حکم دادگاه ابتدایی نیز اعتراض کرده و برائت بسیاری از متهمان را غیرعادلانه خوانده بودند.
در شب سال نو خورشیدی، مردان خشمگین در کابل فرخنده را با این ادعا که یک نسخه از قرآن را سوزانده، با مشت، لگد، چوب و سنگ کشتند و جسدش را آتش زدند.
قتل فرخنده خشم مردم و سازمانهای مدافع حقوق بشر از سراسر جهان را به همراه داشت و باعث اعتراضهای گسترده نسبت به بدرفتاری با زنان در افغانستان شد.
این موضوع از همان آغاز در میان مردم، شبکههای اجتماعی، رسانهها و محافل گوناگون در داخل و خارج افغانستان بازتاب گستردهای داشت.