جک اسمیت، بازرس ویژه فدرال، روز سهشنبه گفت یورش ششم ژانویه به کنگره آمریکا «محصول مجموعهای از دروغها بود». دروغهای دونالد ترامپ.
تم برجسته در این ادعانامه ۴۵ صفحهای اشارات مکرر به بیصداقتی است. این سند به «دروغهای فراوان درباره تقلب انتخاباتی» اشاره میکند و میگوید که «این ادعاها کذب بوده و متهم میدانسته که این ها نادرست است.»
این مسلما از محورهای محاکمه این پرونده خواهد بود. اینکه این پرونده به محکومیت کسی منجر شود معلوم نیست و برخی از کارشناسان حقوقی گفتهاند که این قویترین پرونده موجود علیه آقای ترامپ نیست.
اما به عقیده من اینها جدیترین اتهامات و به طور بالقوه تاثیرگذارترین اتهاماتی است که آقای ترامپ با آنها روبرو میشود. حداقل به این دلیل که به اموری مربوط است که در دوران ریاست جمهوری او رخ داد.
پرونده نیویورک، که در ماه مارس مطرح شد، به ادعاهایی درباره ارتکاب جرایم محیط کسبوکار برای مخفی کردن پرداخت حقالسکوت به یک ستاره فیلمهای پورن پیش از شروع دوران ریاست جمهوری او مربوط میشود. پرونده دیگر که فدرال است به اسناد محرمانهای ارتباط دارد که آقای ترامپ در ویلای شخصی خود، مارالاگو، انبار کرده بود که این هم مربوط به رویدادهای بعد از دوران ریاست جمهوری است.
اما اتهامات تازه – اینکه او در تلاش برای معکوس کردن نتیجه انتخابات سال ۲۰۲۰ توطئه کرد – حول مسائلی میگردد که در زمان اقامت او در کاخ سفید روی داد. ادعا میشود که او زمانی که رئیس جمهور بود مکررا به مردم آمریکا دروغ گفت.
این پرونده همچنین شامل رویدادهایی با تاثیر واقعی است که در سایر موارد دیده نشده. همه شاهد خشونتی که در روز ششم ژانویه ۲۰۲۱ کنگره را فراگرفت بودند و هرچند آقای اسمیت، رئیس جمهور سابق را به تحریک جمعیت خشمگین متهم نکرده، اما در بیانیه خود برای خبرنگاران به وضوح اشاره کرد که شاهد چنین ارتباطی است.
برخی صاحب نظران در آمریکا دلیل دیگری را مطرح کردهاند که چرا به عقیده آنها اینها جدیترین اتهامات است. آنها در رفتار ادعایی آقای ترامپ شاهد تهدید آرمانهایی هستند که سنگ بنای این کشور است.
پیتر بِیکر در نیویورک تایمز مینویسد از زمانی که آمریکا تاسیس شد، هیچ رئیس جمهوری «بعد از باخت در انتخابات به تلاش برای حفظ قدرت از طریق دسیسهای حساب شده شامل فریبکاری و ارعاب که به خشونت در تالارهای کنگره بیانجامد متهم نشده است.»
او میافزاید: «مساله پرداخت حقالسکوت و اسناد محرمانه هرچقدر جدی، این کیفرخواست تازه به خال میزند، موضوعی که آینده دمکراسی در آمریکا را تعریف میکند.»
آقای اسمیت هم در این ادعانامه به نکته مشابهی اشاره میکند، اینکه آقای ترامپ به ایجاد «یک فضای شدیدا آکنده به بیاعتمادی و خشم در سطح ملی دامن زد، و اعتماد عمومی به مدیریت انتخابات را زایل کرد.»
اما آیا اینها برای رایدهندگان اهمیت دارد؟
من در سراسر آمریکا با شمار زیادی از هواداران آقای ترامپ که به نظر میرسد صادقانه باور دارند که او واقعا آرای بیشتری از جو بایدن کسب کرده و با تقلب از قدرت رانده شده برخورد کردهام.
این یکی از ستونهای مهمی است که خیمه حامیان او را محکم میکند.
واکنش این افراد چه خواهد بود اگر به چشم خود شواهدی را ببینند که نشان دهد دونالد ترامپ میدانست گواهی بر تقلب انتخاباتی وجود ندارد؟ اینکه اعضای محفل داخلیاش مکررا به او گفتند که او انتخابات را باخته است؟
آیا ممکن است ایمان آنها در برابر وزن شواهدی که دادستان در دادگاه مطرح میکند تاب بیاورد؟
جک اسمیت میگوید او به دنبال محاکمهای سریع است. بنابراین احتمال دارد محاکمه درست وسط انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود. و آقای ترامپ همچنان به فاصله زیاد پیشتاز کسب نامزدی حزب جمهوریخواه است.
بنابراین نه فقط پایگاه هواداران آقای ترامپ، بلکه جمهوریخواهان میانه رو، مستقلها و دارندگان آرای چرخشی، از جزئیات ادعاها درباره «بیصداقتی و فریبکاری» آقای ترامپ باخبر خواهند شد.
استفاده از کلمه «بیسابقه» برای توصیف رویدادهای مربوط به آقای ترامپ یک کلیشه تکراری است.
اما چه کلمه دیگری برای شرح شرایطی وجود دارد که در آن یک نامزد انتخابات ریاست جمهوری، درحالی که برای انتخاب مجدد مبارزه میکند، به اتهام تلاش برای ساقط کردن نتایج انتخابات قبلی تحت محاکمه باشد؟
bbc