دیوید لینچ کارگردان «یکه‌تاز» سینما در ۷۸ سالگی درگذشت

لینچ در ماه اوت سال پیش اعلام کرد که به دلیل «سال‌های طولانی کشیدن سیگار» به نوعی بیماری مزمن ریوی به نام آمفیزم مبتلا شده است.

لینچ، که بسیاری او را یک فیلم‌ساز یکه‌تاز می‌شناسند، سه بار نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردان شد که بعد از ساخت فیلم‌های «بلو وِلوِت» (مخمل آبی)، «الِفِنت من» (مرد فیلی) و «مالهولند درایو» (جاده مالهولند) بود.

او در سال ۱۹۹۰ به خاطر فیلم «وایلد ات هارت» (دلی سرکش) برنده جایزه نخل طلایی جشنواره کن شد.

نیکلاس کِیج، ستاره آن فیلم، او را «نابعه منفرد سینما» توصیف کرده است.

کیج به وبسایت «ددلاین» گفت: «او فردی شجاع، درخشان و یکه‌تاز با حس شاد شوخ طبعی بود.»

«روی صحنه هیچ فیلمی به اندازه زمانی که با دیوید لینچ کار می‌کردم خوش نمی‌گذشت. او همیشه طلای خالص خواهد ماند.»

استیون اسپیلبرگ دیگر کارگران مهم سینمای آمریکا گفت که لینچ کارگردانی «منحصر به فرد و خیال پردازی صاحب بینش بود که فیلم‌هایی می‌ساخت که احساس کارهای دستباف را داشت.»

او در بیانیه‌ای به نشریه ورایتی گفت: «جای او به عنوان یک صدای واقعا اصیل و منحصر به فرد خالی خواهد بود.»

بسیاری از فیلم‌های لینچ به خاطر کیفیت سورئال و رویاگونه‌ای که داشتند معروف بودند.

اولین فیلم مهم او «ایرِزِرهِد» (سرِ مدادپاک‌کنی) که در سال ۱۹۷۷ اکران شد آکنده از تصاویر تاریک و تکان دهنده بود.

مجموعه کارهای او در سال ۲۰۲۰ با یک جایزه اسکار افتخاری مورد قدردانی قرار گرفت.

او سال پیش علیرغم ابتلا به آمفیزم گفت که «وضعیتش عالی است» و «هرگز بازنشسته» نخواهد شد.

او اضافه کرد که ابتلا به این بیماری «بهایی است» که برای عادت به سیگار می‌پردازد.

اما حال او ظرف چند ماه به وخامت گرایید. او در مصاحبه‌ای در ماه نوامبر با نشریه «پیپل» گفت برای راه رفتن به اکسیژن نیاز دارد.

او که در شهر میسولا در ایالت مونتانا به دنیا آمده بود، ابتدا کار خود را با نقاشی شروع کرد و بعدا در دهه ۱۹۶۰ به ساخت فیلم‌های کوتاه روی آورد.

bbc persian