بخش مهمی از هویت تهران و دیگر شهرهای بزرگ ایران خانه‌های مسکونی مدرنی است که بین دهۀ ۱۳۳۰ تا دهه ۱۳۵۰ ساخته‌اند، خانه‌هایی با فضاهای داخلی متعدد، باغ‌های بزرگ، استخر و مجهز به تفریح‌های روز در کشوری شیفتۀ مدرنیزم.